In deze blog deel ik hoe ik dankbaarheid kan zijn als moeder – van de kleine dagelijkse zegeningen tot de grote verrassingen van het leven. Ik vertel hoe gemeenschap, geloof en vertrouwen in God me helpen om dankbaar te blijven, zelfs in moeilijke tijden… en ik deel een bijzonder nieuwtje... Lees vooral de blog om erachter te komen!

Deze blog is toegewijd aan Magnificat 90. Een programma van PureWomanhood dat je dichter bij God brengt! Klik op de afbeelding van deze blog om naar de website te gaan van  Magnificat 90. Ik deel mijn motivatie en de veranderingen die ik de vorige keer zag tijdens Magnificat90. Deze keer wil ik proberen het beter vol te houden (bijvoorbeeld weinig mobielgebruik), zodat ik ook daadwerkelijk nieuwe gewoontes kan ontwikkelen.

In deze blog deel ik over een aantal grote veranderingen. De afgelopen weken waren intens: onze oudste begon op school, Ben startte een nieuwe baan en was meteen een paar dagen weg. Ik maakte me zorgen of onze oudste zijn plekje zou vinden, maar gelukkig ging de start goed – hij vindt school leuk, maakt vriendjes en is zelfstandig. Thuis was hij wel erg moe, maar dat hoort erbij. Alleen met de kinderen, zonder Ben, was zwaar, vooral de nachten en avonden, maar er waren ook mooie momenten samen. Ik leerde hoe belangrijk ritme is, vooral als het gaat om eten. Bovenal voelde ik dat God me droeg, juist nu ik meer op Hem mocht leunen. Het was intens, maar ook een tijd van dankbaarheid en vertrouwen.

In deze blog deel ik mijn worsteling met vergelijken als moeder. Ik merk hoe snel ik jaloers kan worden als andere kinderen eerder slapen of beter eten dan die van mij. Gevoelens van jaloezie of trots horen bij ons mens-zijn, maar de vraag is: wat doen we ermee? Vergelijken geeft een verkeerd beeld van mezelf, en maakt dat ik niet met liefde kan kijken naar wie ik nu ben. Ik wil graag mezelf zien zoals God mij ziet: als Zijn geliefde dochter. In Zijn liefde hoef ik me niet meer te vergelijken.

In deze blog deel ik over hoe moeilijk ik het vind om hulp te vragen – zelfs bij kleine dingen. Vaak slik ik mijn behoefte in, uit angst om tot last te zijn. Dat heeft diepe wortels: ik groeide op met het idee dat ik me vooral moest aanpassen en onzichtbaar moest zijn. Nu ik moeder ben, merk ik hoe deze patronen me in de weg zitten. Ik wil leren om zichtbaar te zijn, grenzen te stellen en hulp te ontvangen – juist ook om mijn kinderen hierin een gezond voorbeeld te geven.Ik deel hoe ik ga proberen kleine stappen te zetten, zoals contact maken met buren. Hulp vragen is niet zwak, maar juist een daad van vertrouwen – in anderen, maar ook in God. Ik wil leren ontvangen en steeds meer op Hem vertrouwen.

In deze blog deel ik over mijn zoektocht naar meer rust en eenvoud in huis. Dit wil ik doen door te ontspullen. Ik merk dat minder speelgoed ook voor rust en beter spelgedrag zorgt bij de kinderen én het is minder opruimwerk - een win win situatie dus! Ik hou van schoonheid en een warm huis, maar het is een balans tussen een gezellig thuis maken en visuele rust. Ook vermeld ik wat tips in deze blog die mij helpen bij opruimen en ontspullen. Lees vooral mee en als je nog tips of inzichten hebt, deel ze vooral!

In deze blog deel ik over discipline, of eigenlijk over het gebrek eraan. Toch verlang ik ernaar: meer structuur, meer gezondheid en meer rust in ons gezin. Maar eerlijk is eerlijk... het lukt niet altijd. In deze blog neem ik je mee in onze zoektocht naar discipline – in gebed, eten, schermgebruik en huishouden – en hoe we stap voor stap proberen te groeien.

In deze blog deel ik over zwangerschap, borstvoeding en moederschap. Het is ons gegeven - en wat een geschenk en rijkdom! Maar... het brengt ook de nodige uitdagingen met zich mee. Lees vooral verder!

In deze blog deel ik over overprikkeling, hooggevoeligheid en boosheid. Blijkbaar is mijn zenuwstelsel overbelast, waardoor er boosheid ontstaat. Ik benoem hoe ik ermee omga en hoe, zelfs op ons slechtste moment, we alsnog geliefd zijn door de Vader.

Thuisonderwijs... wel of niet? Al vóór onze kinderen geboren waren, hadden we het erover. In deze blog deel ik onze afwegingen: waarom we uiteindelijk kozen voor een daltonschool, hoe we het geloof thuis vormgeven én wat mij zo aantrekt in het idee van samen leren met je kinderen. Ook denk ik alvast vooruit, hoe het mogelijk samen kan gaan op een bepaalde manier...

In deze blog deel ik over al onze avonturen, vooral als Ben aan het werk is. Elke week is soortgelijk ingedeeld en er komen telkens een aantal dingen terug. Ik probeer zo veel mogelijk biologisch (of biodynamisch), in het seizoen en lokaal eten te kopen en hierbij neem ik de kinderen mee. Ze gaan bijna overal mee naar toe en sinds we een bakfiets hebben is dit meer mogelijk! 

In deze blog deel ik een kwetsbaar moment van moederschap tijdens slapeloze nachten. Ik beschrijf hoe frustratie en vermoeidheid me soms overspoelen wanneer mijn kind midden in de nacht wakker blijft. Door het gebed van overgave probeer ik dieper te vertrouwen op God, ook als het zwaar is. Acceptatie – van het moment en van het onvolmaakte – blijkt het middel om weer liefdevol en aanwezig te kunnen zijn, zelfs wanneer alles tegen lijkt te zitten.

In deze blog neem je ons mee in een herkenbare ochtend vol chaos, met een huilende baby, ruziënde peuters en een ontbijttafel vol rommel. Ik beschrijft hoe ik houvast zoek in opruimen en hoe frustrerend het is als dat onzichtbare werk niet wordt opgemerkt. Waar komt het gevoel vandaan dat we beloning ervoor verlangen? Ik vertel ook hoe ik omga met focussen op de kinderen, juist wanneer de dag moeizaam verloopt.

In deze blog deel ik hoe ik probeer te bidden terwijl ik voor onze kinderen zorg, en hoe we samen als gezin bidden. Ook vertel ik hoe ik probeer om zelf ook tijd te hebben met Onze Lieve Heer. Ik geef ook aan wat ik verlang meer te doen en geef ik wat tips die je misschien kan gebruiken. Als laatste noem ik een programma dat mij enorm heeft geholpen in mijn geloofsgroei. Wie weet ook wat voor jou?

Vanaf de geboorte van onze eerste zoon draait ons leven vooral om slaap. We kregen honderd-en-èèn adviezen en uiteindelijk zijn we toch onze eigen weg gegaan, tot aan een familiebed toe. In deze blog neem ik je mee in óns verhaal: over zorgen, slaaptekort, tegenstrijdige adviezen, en wat het betekent om als moeder te leren vertrouwen op je intuïtie. Als anderen het op een totaal andere manier doen is dit ook helemaal goed. We zijn geen experts en doen wat we denken dat ons dient op dit moment. Alles kan ook weer veranderen als het niet meer werkt.