Zwangerschap & borstvoeding

Hierboven kunnen jullie zingend meebidden met de Rozenkrans van Barmhartigheid! Ik vond de nederlandse versie niet op YouTube, dus heb ik hem zelf ingespeeld en gezongen. In het wachten van de zwangerschap, de heftigheid van de bevalling en de onzekerheid tijdens de eerste weken met een baby is meezingen en - bidden erg fijn. 

Zegen

Wat is het ouderschap toch een grote zegen! Je mag nieuw leven dragen, voeden en volledig liefhebben. Zo'n klein kindje dat je zelf mag ontvangen en verzorgen – dat is echt iets groots. En toch is het helemaal niet vanzelfsprekend. Ik weet dat er vrouwen zijn voor wie dit heel anders loopt – voor wie het niet lukt of die te maken krijgen met verlies. God geeft, en God neemt. Ook in die moeilijke momenten is Hij erbij.

Ikzelf heb nooit te maken gehad met het verlies van een kind of met het niet kunnen krijgen van een kind, dus ik kan hier niet zoveel over zeggen, maar wat een verdriet lijkt me dat... Het enige dat ik kan zeggen in die situatie, is dat God ook dan - en misschien juist dan - dichtbij is. Mijn hoop is dat jullie Zijn kracht en liefde mogen ervaren.

Mooi en moeilijk tegelijk

Hoe bijzonder dat we als moeders zelf onze kinderen mogen dragen, laten groeien, baren én voeden. Ons lichaam heeft God echt mooi geschapen. Toch is het niet alleen maar rozengeur en zonneschijn, er zijn ook zeker uitdagingen. Misselijkheid, overgeven, bekkenpijn, slapeloosheid – en dat al voordat de baby er is! En dan moet de bevalling nog komen… die toch altijd nét anders gaat dan gehoopt of gepland.

Bij de komst van de eerste heb ik behoorlijk wat moeilijkheden gekend, met misselijkheid, de bevalling én met borstvoeding. Toch had het zo moeten gaan. Mijn tweede en derde bevallingen waren daarentegen heel goed en helend, én de borstvoeding verliep met hen gelijk een stuk beter. Hoe mooi dat we ons lichaam op die manier kunnen geven voor onze kinderen - zoals ook Jezus zijn lichaam helemaal gaf voor ons.

Het is natuurlijk niet alleen maar zwaar. Hoe klein ze ook zijn, juist die ‘gewone’ momentjes worden later hun herinneringen – en ook die van mij. Zwanger zijn blijft iets bovennatuurlijks. En hoe heftig een bevalling ook kan zijn, elke keer weer voel ik me zó sterk daarna. Die babytijd is zó heerlijk… het ruiken, het kijken, het voelen van dat zachte, lieve babytje. En hoe ouder ze worden, hoe leuker het wordt. Je ziet hoe ze zich ontwikkelen tot echte, unieke persoontjes. Soms komt er ook ineens zoiets grappigs uit hun mond. Door het ouderschap voel ik me rijk.

Negatieve gedachtes

Mijn uitdaging is het ouderschap en mijn kinderen als een zegen zien. Ik verval heel vaak in negatieve gedachtes. Met een voorgeschiedenis waarin depressie voorkwam is het soms lastig schakelen. Het zijn allemaal fases. Soms is het zwaarder en overheersen de negatieve gedachtes en soms gaat het zo goed en vind ik het heerlijk om de kinderen bij me te hebben en samen met ze te spelen en voor ze te zorgen. Ik ben open over de moeilijkheden, maar ik wil groeien in ook de mooie momenten benadrukken. Ik ben zeker dankbaar voor het leven waar ik voor heb gebeden. Daarnaast is een uitdaging ook om niet te vergelijken met anderen. Ik wil meegeven aan mijn kinderen dat ze dankbaar zijn met wat ze hebben en niet jaloers op hoe goed ze denken dat anderen het hebben. Ik ben hun voorbeeld en ik bid dat God mij hierin helpt. 

Tropenjaren

Sinds mijn 26e verjaardag ben ik (letterlijk!) alleen maar zwanger of borstvoeding aan het geven. Mijn kledingkast hangt vol met outfits die bij deze fase horen. Leuk weetje: op mijn 26e verjaardag ontdekte ik dat ik zwanger was van mijn eerste kindje. Wat een bijzonder verjaardagscadeau, hé? 

Inmiddels heb ik mijn plek als jonge moeder van drie kleine kinderen wel gevonden. Slapeloze nachten, driftbuien en ruzies horen er gewoon bij, net als knuffels, hun handjes in mijn handen en de woorden horen: "ik hou ook van jou". Toch blijft het soms lastig. Er zijn zeker momenten dat ik even egoïstisch wil zijn en gewoon tijd voor mezelf wil. Alleen zijn, zonder verantwoordelijkheden – dit zullen jullie vast herkennen. Het ouderschap is een groeiperiode op weg naar heiligheid. En God helpt ons bij alles, of we het merken of niet. En gelukkig dat Hij er is!

Ik kan nog zoveel meer schrijven, maar het is goed om niet alle intieme details te delen en om de privacy te bewaren voor mijn kinderen.

Nieuwe poging

Ik had al eerder deze blog geschreven, maar ging toen helemaal in op de details, waardoor de blog dus té intiem was. Ik ben heel open en soms wat teveel. Omdat het moederschap begint bij het zwanger worden, bleef het onderwerp toch hangen. Het wonder van een kind in de buik is zoiets moois en kwetsbaars - en geheel eigen! Iedere moeder beleeft haar eigen verhaal, met eigen hoogtepunten én uitdagingen. In mijn vorige blog schreef ik ook al over mijn hooggevoeligheid. Zeker bij mijn eerste kindje heb ik alles intens beleefd – de mooie én de stressvolle momenten. Misschien dat daarom dit onderwerp ook zo’n grote interesse wekt.

Interessant onderwerp

Het onderwerp van zwangerschap, bevalling en borstvoeding vind ik altijd super interessant. Ik heb hier heel graag gesprekken over en lees er ook graag over. Ik ben best een beetje crunchy van mezelf – denk aan natuurlijk bevallen, dragen, borstvoeding…en alle problemen die erbij komen kijken.

Het belangrijkste vind ik wel dat iedere moeder doet wat ze denkt dat het beste is voor de eigen situatie. We worden allemaal op een andere manier geroepen om moeder te zijn. We hebben allemaal een andere weg die we gaan en dit maakt ons uniek. Hoe mooi als we elkaar hier ook in kunnen ondersteunen.

Heb jij iets wat je wilt delen over jouw zwangerschap, bevalling of voedingsverhaal? Of wil je meer weten over mijn ervaringen? Stuur me gerust een berichtje. Ik vind het fijn om te luisteren én om te delen.  

Hieronder vinden jullie mijn zelfgeschreven lied "To Grow the Love". Het gaat over moederschap en hoe we zijn geschapen in God zijn evenbeeld.