In deze blog deel ik hoe ik dankbaarheid kan zijn als moeder – van de kleine dagelijkse zegeningen tot de grote verrassingen van het leven. Ik vertel hoe gemeenschap, geloof en vertrouwen in God me helpen om dankbaar te blijven, zelfs in moeilijke tijden… en ik deel een bijzonder nieuwtje... Lees vooral de blog om erachter te komen!
Hierboven vinden jullie mijn zelfgeschreven lied 'Thankful'. De titel zegt genoeg.
Het mooiste geschenk
We kunnen altijd wel iets bedenken om dankbaar voor te zijn – zelfs in moeilijke tijden. We hebben een dak boven ons hoofd, een bed, de natuur, mensen om ons heen… Maar voor mij, als moeder, is het mooiste geschenk toch mijn gezin.
Mijn kinderen – en natuurlijk mijn man, zonder wie zij er niet zouden zijn – zijn mij het meest dierbare wat er is. Dankbaarheid is eigenlijk: je zegeningen tellen. Hoeveel zegeningen heb ik al? En hoeveel heb ik vandaag wel niet gekregen? Soms is het aantal uur slaap al een zegen (zeker met kleine kinderen) – net als een dag met weinig ruzies tussen de kinderen.
Dankbaarheid uiten
God is de gever van al het moois en goeds. Daarom mogen we onze dankbaarheid vooral aan Hem richten, ook op dagen dat het weinig lijkt. Soms vergeet ik stil te staan bij alles wat ik allemaal ontvang van Onze Lieve Heer, maar toch blijft Hij geven.
Tijdens Magnificat 90 probeer ik dagelijks twee dingen te noemen waarvoor ik dankbaar ben. En in de momenten van stil gebed komt dat gevoel vanzelf – vooral nadat ik mijn zorgen bij de Heer heb gelegd.
Kleine lichtpuntjes
Een tijd geleden was ik depressief. Wat mij toen hielp, was kleine lichtpuntjes vinden. Ik probeerde elke dag minstens één ding op te noemen waar ik dankbaar voor was. Mijn psycholoog zei ooit dat ik "dingen moest doen die ik leuk vind", maar wat me vooral hielp waren de mensen om me heen. Mensen die van me hielden, me uitdaagden en bij me bleven, ook toen ik op mijn slechtst was. Kleine stapjes vooruit. Vooral Ben heeft me heel veel geholpen en uitgedaagd. Dat doet hij nog steeds en omdat we allebei willen groeien, ook voor elkaar, luisteren we naar de ander. Iedereen heeft een gemeenschap nodig. Die hoeft niet groot te zijn, als ze maar dichtbij staan.
Village
"It takes a village to raise a child." En dit is zeker waar. Wat een zegen om mensen om ons heen te hebben die helpen, meeleven, luisteren of gewoon naast ons staan. Onze families, vrienden, buren – allemaal vormen ze onze “village”.
De één spreken we meer dan de ander en sommigen kunnen fysiek meer helpen, waar anderen dat minder kunnen, maar ze zijn ons allemaal dierbaar! Soms vind ik het zo moeilijk om te weten hoe ik deze dankbaarheid kan tonen. Sommige lieve mensen doen zoveel voor ons, terwijl ik zoveel minder terug kan doen. Dan mag ik leren om ook in dankbaarheid te ontvangen. Want ontvangen is óók een vorm van dankbaarheid.
Nóg een groot geschenk
Als laatste heb ik nog een mooi nieuwtje waar ik heel dankbaar voor ben... ik ben namelijk in verwachting van baby #4! Wat een zegen - hoe anders dan we hadden gepland, maar Gods timing is perfect. We vertrouwen erop dat Hij alles in Zijn hand heeft en voor ons zorgt. Ons nieuwe kindje zal ergens in mei komen en we kijken er erg naar uit. Voor jongensnamen staan we trouwens nog open voor suggesties...
Hieronder de termijnecho! Wat een wonder hé, zo’n leven - een nieuw zieltje in mijn buik.
"Wonderbaar is het wat Hij mij deed, de Machtige, groot is zijn Naam!" - Maria
Reactie plaatsen
Reacties